คุณเข้าใจความแตกต่างระหว่างเทคโนโลยีการถ่ายภาพผงหมึกและอิงค์เจ็ทหรือไม่?

การพิมพ์ดิจิตอลกลายเป็นเทรนด์ ปัจจุบัน บริษัท การพิมพ์ฉลากจำนวนมากขึ้นกำลังทำการลงทุนในอุปกรณ์การพิมพ์ดิจิตอลในวาระการประชุม อย่างไรก็ตามการเผชิญหน้ากับอุปกรณ์การพิมพ์ฉลากดิจิตอลที่หลากหลายในตลาด บริษัท พิมพ์ฉลากควรเลือกอุปกรณ์ที่เหมาะสมกับความต้องการของตนเองอย่างไร บทความนี้ให้การวิเคราะห์เปรียบเทียบหลักการของการพิมพ์ดิจิตอลคุณสมบัติของวัสดุสิ้นเปลืองและความสามารถในการปรับตัวของผลิตภัณฑ์สำหรับการอ้างอิงของคุณ หวังว่าจะช่วยให้ บริษัท พิมพ์ฉลากซื้ออุปกรณ์การพิมพ์ดิจิตอลฉลากที่ต้องการ

ตามหลักการถ่ายภาพเทคโนโลยีการพิมพ์ดิจิตอลกระแสหลักในตลาดสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท: เทคโนโลยีการถ่ายภาพไฟฟ้าสถิตดิจิตอลและเทคโนโลยีการถ่ายภาพอิงค์เจ็ทดิจิตอล

โดยทั่วไปแล้วโทนเนอร์แห้งจะประกอบด้วยส่วนประกอบต่อไปนี้: (1) เม็ดสี, สีที่ใช้เพื่อให้ได้สีที่ต้องการ; (2) เรซินส่วนใหญ่เป็นโพลีเอสเตอร์เป็นโพลิเมอร์อินทรีย์โมเลกุลสูงที่มีความแข็งที่อุณหภูมิห้อง เรซิ่นนี้ล้อมรอบอนุภาคเม็ดสีและเป็นส่วนหลักของผงคาร์บอน (3) ฟิลเลอร์ตัวแทนควบคุมค่าใช้จ่ายกระจายตัวในเรซินเพื่อเร่งความเร็วหรือหากจำเป็นให้ชะลออัตราการชาร์จและรักษาลักษณะการชาร์จของผงคาร์บอนและสารเติมแต่งกาว (4) สารเติมแต่งพื้นผิวหรือสารเติมแต่งภายนอกเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของผงคาร์บอน (5) สารเติมแต่งสำหรับการใช้งานเฉพาะเพื่อให้ได้คุณสมบัติพิเศษและลักษณะของผงคาร์บอน

อนุภาคของผงคาร์บอนแห้งค่อนข้างดีตั้งแต่ 6 ถึง 9 μระหว่าง M มักจะมีขนาด 8 μ M เมื่อใช้การพิมพ์ผงหมึกแห้งเมื่อภาพถูกถ่ายโอนไปยังสารตั้งต้นความร้อนจะถูกปล่อยให้หลอมรวมผงหมึกด้วยสารตั้งต้น . ความร้อนจะทำให้อนุภาคผงคาร์บอนแข็งตัว (เช่นเรซินละลาย) สร้างฟิล์มโพลีเอสเตอร์ที่เป็นของแข็งสม่ำเสมอ

ภายใต้สถานการณ์ปกติความหนาเฉลี่ยของภาพเลเยอร์เดี่ยวที่พิมพ์ด้วยผงหมึกแห้งจะอยู่ที่ประมาณ 4 μ M โดยการปรับปริมาณแสงภาพโดยไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อประสิทธิภาพการผลิตชั้นภาพที่หนาขึ้นสามารถทำได้โดยปกติสำหรับชั้นหมึกสีขาวทึบแสงหรือ เลเยอร์สีที่ต้องใช้ความหนาสัมผัส